((رقصِ قلم))

دل که پُر شد از دلِ تنگ نوشتن سخت نیست          شورِرقصِ قلم امروز ببینید که فردا وقت نیست

سرنوشتم در کرانِ واژه ها تکرارِ پُر تکرار شد                     طالعِ من گفته این بود، نگو خوشبخت نیست

با خیالی می توان دل را به خلوتخانه بُرد؟                          خلوتِ آشفته حالان را خیالی تخت نیست

برقِ شمشیرِ زبانت دیده این نازکدلم                                     جنگ با نازکدلان را حدسِ پایان سخت نیست

من درآن عهدی که بستی و شکستی مانده ام                        این وفای عاشقانه کارِ ابن الوقت نیست

فقرِدانش عیب باشد جیبِ خالی عار نیست                      گو به "کیوان" حاجتی بر این لباس و رخت نیست

 ((کیوان بخشی پور))

بهمن  1398